weer thuis !

Zo, hier ben ik dan weer.. still alive !
Ik ben natuurlijk ontzettend blij dat de operatie achter de rug is, maar ben ook erg blij dat ik me vantevoren niet beseft heb wat een zware ingreep het zou zijn.
Ja, het is dus tegengevallen, zeg ik eerlijk. Maar vanaf nu zal het iedere dag beter gaan en daar hou ik me aan vast.

Jeetje, waar moet ik beginnen ?
Allereerst wil ik iedereen heeeel hartelijk bedanken voor alle steun die ik tot nu toe gekregen heb, in de vorm van kaartjes, mailtjes, telefoontjes, sms-jes etc.
Zoiets doet een mens absoluut veel goed !

Nou, afgelopen dinsdag was ik dus al vroeg in het ziekenhuis waar ik erg vriendelijk ontvangen werd. Na het beantwoorden van een vragenlijstje mocht ik me omkleden en in bed gaan liggen, in zo'n prachtig geel 'operatiehemd'.
Ron mocht gelukkig bij me blijven tot aan de operatieafdeling.
Na afscheid genomen te hebben moest ik een poosje op een gang wachten, er kwamen heel wat mensen voorbij die me begroette maar omdat ik m'n lenzen niet in had zal ik ze echt niet allemaal terug gegroet hebben, haha.
Er werd een infuus aangebracht en toen ging ik de operatiekamer in... zo, koud dat het daar was (kreeg een lekkere warme deken over me heen toen ik uit bed op 'de tafel' moest overstappen, met m'n hoofd in een soort plastiek ring.
Er werden allerlei voorbereidingen getroffen, ik was nog helemaal bij kennis dus kon alles goed volgen, slangetjes werden aangesloten enzo. Ik keek recht in die grote operatielampen.. wel gek...
Toen kwam de chirurg en gaf me een hand.. ook de anesthesist en nog wat assistentes stonden over me heen gebukt.
Ik wenste ze allemaal succes en zei tegen dr. vd. Mooren: maak er maar iets moois van !!
En toen ging het lichtje uit bij mij..

Op het moment dat ik wakker werd stonden er weer een aantal mensen in groene jassen over me heen gebukt.
Dit was een afschuwelijk moment want ze gingen me 'intuberen' zoals dat heet, ik kreeg dus een slangetje via mijn neus naar m'n maag voor het overtollige bloed af te voeren. Dit was een verschrikkelijk moment, ik dacht dat ik dood ging (en dan overdrijf ik niet !) Blijkbaar raakte ik erg in paniek en die slang ging dus niet zo gemakkelijk naar binnen... what a hell !
Eenmaal tot rust gekomen ben ik naar de intensive care gebracht en daar kon ik rustig verder bijkomen.

De operatie heeft rond de 3 uur geduurd en volgens de dr. had ik enorm veel bloed verloren. Hij had flink z'n best moeten doen om alles mooi recht te zetten.

Zo, dit is wel even genoeg voor nu.. ik voel dat ik weer even moet gaan relaxen nu, dus ik verhuis naar de bank.
De rest vertel ik zo snel mogelijk.

Maar het gaat trouwens op dit moment redelijk goed met mij, heb gelukkig geen pijn maar ben wel erg verzwakt, waardoor ik vanmorgen zelfs flauw gevallen ben in de douche (ach jee, ach jee)
En heb een afschuwelijk lelijk opgeblazen hoofd natuurlijk (foto's volgen snel !)

XXX