dag 1 - intensive care (dinsdag 10 okt. 2006)

Oh jeetje, het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik mensen aan het schrikken maak met mijn verhalen. Maar ik denk wel dat jullie het met me eens zijn dat het voor ieder persoon een andere ervaring is, zo'n operatie, en het hoeft natuurlijk niet altijd tegen te vallen !

We zijn nu een week verder en eigenlijk voel ik me sinds vandaag weer een beetje sterker. Ik ben de dag begonnen met een flinke mok thee (in bed) en daarna lekker op de bank zitten genieten van een Hero fruitontbijt (goedemorgen heten die pakjes).
En zo meteen ga ik weer wat experimenteren met m'n nieuwe keukenmachine/blender (die ik trouwens gister, op mijn 36e verjaardag kado heb gekregen.. hoe toepasselijk !)

Nou, hier komen ze dan.. de eerste fotootjes gemaakt op de intensive care precies 1 week geleden:





''ha ha, ik lijk wel een astronaut !''

Die dag op de intensive care heb ik dus als een roes beleefd, was wel heel blij met het bezoek dat ik die avond kreeg van mijn lieve mannetje, m'n moeder, broer en schoonzusje.
Het praten ging me meteen goed af, al zeg ik het zelf, maar vermoeiend was het wel.

De ochtend daarna zal ik niet snel vergeten, er kwam een hele spontane jonge verpleger aan m'n bed (Jelle !) en die ging mij eens even lekker opfrissen.. dat deed ie zo geweldig.. dat zal me altijd bijblijven.
Hij zorgde ook dat alle slangen eruit gingen en hoewel ik erg opzag tegen die ene uit m'n maag (verder had ik nog een catheter (voor urineafvoer) en een zuurstofslangetje), heeft hij mij fantastisch begeleidt.
Daarna werd ik 'fris gewassen' op een stoel gezet (warm handdoekje over me heen) en kon ik toekijken hoe mijn bedje werd verschoond.

Stipt om 11 uur kwam de aardige verpleegster (die mij de eerste dag opgenomen had) mij ophalen en werd ik naar kamer 21 gebracht.
Ik vind 't erg jammer dat ik haar daarna nooit meer heb gezien..