dag 3 - donderdag 12 oktober 2006
En zo haal ik langzaam maar zeker de dagen in, waarop ik niks heb kunnen schrijven omdat ik in het ziekenhuis lag.
Op donderdag 12 okt. ging het weer een beetje beter met mij, nog steeds geen centje pijn, alleen wat slapjes.. een wonder toch als je ziet hoe ik eruit zag!
Ik heb zelfs wat liggen lezen, en mijn eerste nutri-drink voor de helft op kunnen zuigen.
Aanvankelijk dacht ik dat ik 's-avonds geen bezoek zou gaan krijgen, en eerlijk gezegd baalde ik een beetje toen alle stoelen om me heen werden meegenomen door mensen die wél bezoek hadden. Ik had me ook vergist in de tijd (dacht dat bezoek tot 18.30 was i.p.v. 19.30 uur) dus toen er om 18.00 nog niemand was dacht ik echt dat er niemand meer ging komen, behalve Ron misschien.
Maar plotseling kwamen daar toch mijn moeder, broer en schoonzusje ! Super !
En mijn lieve Ronny was ook gearriveerd inmiddels (had erg tegengezeten met zijn werk).
O ja, ik vergeet nog te vertellen dat de chirurg elke dag langs kwam om naar me te kijken, maar 't is en blijft een aparte man, want hij kwam steeds 's-avonds rond een uur of 6, half 7.. laat dus.
Ik had me er toch wel op ingesteld dat ik op vrijdagochtend naar huis zo mogen (optimist als ik ben) dus toen hij donderdagavond zei dat ik nog niet weg mocht op vrijdag was dat even een tegenvaller. Wat de reden precies was weet ik niet, maar ik denk dat ik iets te overtuigend tegen hem had gezegd dat het uitstekend met mij ging, haha..
Op donderdag 12 okt. ging het weer een beetje beter met mij, nog steeds geen centje pijn, alleen wat slapjes.. een wonder toch als je ziet hoe ik eruit zag!
Ik heb zelfs wat liggen lezen, en mijn eerste nutri-drink voor de helft op kunnen zuigen.
Aanvankelijk dacht ik dat ik 's-avonds geen bezoek zou gaan krijgen, en eerlijk gezegd baalde ik een beetje toen alle stoelen om me heen werden meegenomen door mensen die wél bezoek hadden. Ik had me ook vergist in de tijd (dacht dat bezoek tot 18.30 was i.p.v. 19.30 uur) dus toen er om 18.00 nog niemand was dacht ik echt dat er niemand meer ging komen, behalve Ron misschien.
Maar plotseling kwamen daar toch mijn moeder, broer en schoonzusje ! Super !
En mijn lieve Ronny was ook gearriveerd inmiddels (had erg tegengezeten met zijn werk).
O ja, ik vergeet nog te vertellen dat de chirurg elke dag langs kwam om naar me te kijken, maar 't is en blijft een aparte man, want hij kwam steeds 's-avonds rond een uur of 6, half 7.. laat dus.
Ik had me er toch wel op ingesteld dat ik op vrijdagochtend naar huis zo mogen (optimist als ik ben) dus toen hij donderdagavond zei dat ik nog niet weg mocht op vrijdag was dat even een tegenvaller. Wat de reden precies was weet ik niet, maar ik denk dat ik iets te overtuigend tegen hem had gezegd dat het uitstekend met mij ging, haha..
4 Comments:
aaaaaaaaaaaaaaah je kin is haast net zo paars als je plukkie haar.
Een geintje hoor met veel liefde..
tjsa.. 't is grappig, maar ben wel erg nieuwsgierig wie dit geschreven heeft ???????????????????
jolanda heeft het geschreven.
Echt niet vervelend bedoeld
hahaha zit wel goed hoor, was alleen benieuwd..
Een reactie posten
<< Home